گیاه درمانی

گیاه شناسی و تولید گیاهان دارویی با استفاده از علوم سنتی قدمتی طولانی در کشور پهناور ایران دارد . طبق مستندات تاریخی پیش از دوران اوستایی نیز دانش پزشکی در ایران باستان وجود داشته است . با ظهور زرتشت دانش پزشکی و علوم مختلف مرتبط با آن گسترش زیادی پیدا کرد . زرتشت از پزشکان حاذق دوران خود بود و به همین دلیل به علم پزشکی بسیار اهمیت می داد .
اصطلاح گیاه درمانی اولین بار توسط یک پزشک فرانسوی بنام دکتر هنری لکلرک ابداع شد . دکتر لکرک آزمایشات زیادی در مورد استفاده از گیاهان دارویی انجام داد که عمده کارهای تحقیقاتی این پزشک صاحب سبک در مجله دارویی معتبر کشور فرانسه با نام La Presse M’edicale Journal آمده است .
گیاه درمانی یا فیتوتراپی یک روش بسیار کهن پزشکی است که در آن از مشتقات گیاهان با توجه به مواد موثر مجود و خواص آنها، جهت درمان بیماری استفاده می‌شود . این روش مانند طب نوین به مبارزه با نشانه های بیماری می پردازد و در جهت رفع علائم اقدام می‌کند. از نظر گیاه درمانی یا همان فیتوتراپی ، ماده موثر گیاهان می‌تواند با رفع علائم بیماری، باعث برگشت کامل سلامتی فرد مبتلا شود. در واقع گیاه درمانی یا فیتوتراپی نوعی از دارو درمانی می باشد که در آن به جای استفاده از داروهای شیمیایی و صنعتی ساخته شده در آزمایشگاه های پزشکی از داروهایی با منشأ گیاهان استفاده می‌شود .
در کشور ایران چیزی حدود ۸۰۰۰ گونه گیاهی وجود دارد که از این تعداد حدود ۲۳۰۰ گونه جزو گیاهان دارویی و معطر هستند . لازم به ذکر است از این تعداد ۴۵۰ گونه گیاهی در عطاری‌ها به عنوان گیاهان دارویی به فروش می‌رسند.
یکى از مهمترین اصول علم گیاه درمانی یا فیتوتراپی این است که به رابطه هر انسان با گیاهان موجود در محیط زندگى او پی برو و به این امر واقف شد زیرا علم گیاهى درمانی مى‏گوید گیاهانى که در محیط زندگى یک انسان مى‏رشد می کنند بیشترین تاثیر را براى درمان بیمارى‏هاى او دارند.
حکما و اطبا تمدن باستان بر این امر باور داشتند که طبیعت اطراف ما داروهاى گیاهى یا معدنى مناسب هر بیمارى را خلق کرده است و اگر ما آن دارو را پیدا نمی کنیم این نقصان از طبیعت نیست بلکه از عدم تشخیص و علم ما به موضوع می باشد . گیاه درمانى یا فیتوتراپی بهترین نتایج را به انسان ‏هایى ارائه می دهد که از نبود تعادل مستمر و عدم توازن در زندگى شهرى بیمار شده‏اند . این بیماران می بایست در ابتدا شیوه زندگى ‏خود را به ‏شکلى اصلاح کنند که به حالتى طبیعى‏تر بازگردد . در این صورت آثار درمانى بسیار خوبی برای آن ها اتفاق خواهد افتاد . گیاه درمانى براى کسانیکه به مصرف مسکن‏ و آنتى‏بیوتیک‏ و آرام‏بخش‏ شیمیایى و صنعتی معتاد هستند ، در صورتیکه بتوانند به اعتیاد و سوء مصرف خود غلبه کنند می تواند بسیار مثمر ثمر و مفید باشد . درمان‏گر طب فیتوتراپی بیشتر با افرادی سر و کار دارد که از نبود تعادل بین انسان و دنیاى گیاهان اطرافش رنج مى‏برند و کاملا طبیعى است که بخش عمده توجه او متمرکز بر تغذیه این افراد است . علم مصرف صحیح در یک جامعه می تواند آن جامعه را به کمال برساند .
نتیجه گیری : گیاه درمانی یا فیتوتراپی به علم درمان و پیشگیری از انواع بیماری با استفاده از خواص گیاهان ، قسمت های مختلف مواد تهیه شده از آن گفته می‌شود . به گیاهانی که به شکل سنّتی در علم گیاه درمانی یا فیتوتراپی مورد استفاده قرار می گیرند به اصطلاح گیاهان دارویی گفته می‌شود . هر کدام از گیاهان دارای یک ساختار شیمیایی خاص هستند و در علم گیاه درمانی جداسازی و تعیین خواص شیمیایی گیاهان یکی از موضوعات مهم می‌باشد که اصل گیاه درمانی مبتنی بر این پایه می باشد .
در دوره های آموزشی هنر کهن هنرجویان گرامی با تمامی خواص دارویی گیاهان دارویی و نحوه استفاده از این گیاهان در معالجه انواع بیماری آشنا خواهند شد .
با ما فراتر از زمان باشید .